پائیزصحرا
به توفکرمی کنم...صبح می شود
هر پیکره ، چون نطفه ی نوری است که خورشید با تابش خود در رحم سنگ نهاده ست هر تیشه که دندان فشرد بر جگر کوه ره سوی جگر گوشه ی خورشید گشاده ست کس نیست که با پنجه ی سودازده ی خویش از سنگ برون آورد این پیکره ها را خاراشکنی نیست ولی گورکنی هست شکم خاک نهد پیکر ما را دنیای تب آلوده کویری است که در او هر گام که بیراهه نهی ، دام هلاک است هر خار که می روید ازین کهنه نمکزار گیسوی سواران فرورفته به خاک است در خلوت این گمشدگان راه بجوید آن کیست که چون تیشه زند برجگر کوه اندام تراشیده ای از سنگ بروید من کوهم و من سینه ی سوزان کویرم از هم بشکافید دلم را و سرم را تا در دل من صد هوس گمشده بینید وندر سر من ، پیکره های هنرم را
نظرات شما عزیزان:
|
About![]()
وعشق... تنها عشق.. مرارساندبه امکان یک پرنده شدن... Archivesخرداد 1394دی 1391 ارديبهشت 1391 شهريور 1390 تير 1390 خرداد 1390 ارديبهشت 1390 فروردين 1390 اسفند 1389 بهمن 1389 دی 1389 آذر 1389 آذر 1384 AuthorsپانیامهLinks
دانلود همه چي ، مجاني ، مجاني
LinkDump
بزرگترین سایت تفریحی ودانلود Categories
شعر
کاربران آنلاین:
بازدیدها :
|